Ağlama Ey Ömer!

…………………………………………………………………………..

Cenâb-ı Hak buyuruyor:“Sizi huzurumuza yaklaştıracak olan ne mallarınızdır ne de evlâtlarınız. İman edip iyi amelde bulunanlar müstesna; onlara yaptıklarının kat kat fazlası mükâfat vardır. Onlar (cennet) odalarında güven içindedirler.” (Sebe’,37)

Rasûlullah (sav) buyurdular:

“Bir şeyi sevmen seni kör ve sağır eder.” (Ebû Dâvûd, Edeb, 116; Müsned, V, 194; VI, 450)

Ömer b. Hattâb (ra) bir gün Rasûlullah (sav)’in evinde huzuruna vardı. O’nu tavanı düşük bir odada bir hasırın üzerinde buldu. Hasır yan tarafına iz yapmıştı. Hz. Ömer (ra) ağladı. Hz. Peygamber (sav): “Neden ağlıyorsun, ey Ömer?” diye sordu.

Hz. Ömer: “Kisra ve Kayser ipek döşeklerde yatıyor, tahtlarda oturuyor. Sen ise bu tavanı düşük odada kalıyorsun ve hasır da yan tarafına iz bırakmış!” dedi. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav):

“Ey Ömer! Hasırın yan tarafıma iz yapmasına gelince, sonrasında yumuşaklık olan sertlik ne güzeldir. Bu odanın tavanının düşük olmasına gelince, kabrin tavanı bundan daha alçak olacaktır. Biz dünyayı dünya ehline bıraktık, onlar da âhireti bize bıraktılar. Benim ve dünyanın benzeri sıcak bir yaz gününde yolculuk yapan bir süvari gibidir. Sıcaktan bunalan bu süvari bir ağacın altında biraz gölgelenir. Sonra yola koyulur ve orayı terk eder.” (Buhârî, Libas 31; Müslim, Fedâilu’s-Sahâbe 165.)

Süleyman (as) bir gün rüzgârla giderken mülkünü saltanatını düşündü. Rüzgâr (onun üzerinde uçtuğu) yaygıyı eğdi. Süleyman (as) rüzgâra: “Düz dur!” dedi.

Bunun üzerine rüzgâr “Esas sen düz dur.  Sen kalben düzgün olduğun sürece ben de düz olurum. Sen meyl ettin eğildin, ben de meyl ettim eğildim.” dedi.

İşte sırrın kalb ile inâyet rüzgarı ile hâli böyledir. Kalb kayınca Allah da sır yaygısını yardımsız bırakma rüzgârıyla kaydırır. (Rûhu’l-Beyân-16. Cilt, İsmail Hakkı Bursevi, Erkam Yay.)