Âkil – Âşık – Mâşuk

Âkil – Âşık – Mâşuk
Âkil namazdadır…Âşık niyazdadır…Mâşuk nazdadır.
Âkil söyler…Âşık inler…Mâşuk dinler.
Âkil münakaşa ister…Âşık gönlü ile konuşur…Mâşuk aşıkı konuşturur.
Âkil saatlerce konuşur…Âşık az konuşur ağlayarak…Mâşuk hikmetli sözleri tasdik eyler.
Âkil ağlamaz ve gülmez düşünür…Âşık ağlar ve gülmesi azdır…Mâşuk mütebessimdir ve aşıkını takip eder.
Âkil yürür…Âşık koşar…Mâşuk gönüllerde gezer.
Âkil “Ben”im der…Âşık “Sen”sin der…Mâşuk “O”dur der.
Âkil paradan bahseder…Âşık yareden bahseder…Mâşuk gönül yapar.
Âkil saray yapar…Âşık kulübeyi tercih eder…Mâşuk aşıkının huzurunu ister.
Âkil yer içer…Âşık az yer ve az içer…Mâşuk yedirir içirir.
Âkil çok düşünür…Âşık dünyayı az düşünür…Mâşuk temaşadadır gönülde hüküm eder.
Âkil dünya ilminden söyler…Âşık sevgiden bahseder…Mâşuk her şeyi bilirim demez.
Âkil güzeli sever…Âşık herşeyi sever…Mâşuk aşıkını sever.
Âkil gezip eğlenmek ister…Âşık zikreder…Mâşuk zikir edeni sever.
Âkil mutedil havayı sever…Âşık yanmayı tercih eder..Mâşuk yakmayı sever.
M.Nusret TURA
Henüz yorum yapılmamış.